জীৱন

ঈশ্বৰে মানৱ জাতিক বিতত কৰি ৰাখিছে

জীৱন বুলা পথটো নুবুজোৱাকৈয়ে

সংসাৰলৈ নমাই আনিছ ৷

তেওঁৰ আদেশবোৰকে মানি নামানিও চলি থাকোঁ,

কিন্তু এই নীৰৱচ্ছিন্ন বাটৰ শেষ

মৃত্যু বুলি মানি লৈছোঁ ৷৷

জীৱনৰ বাট এটা ৰহস্যময় জৰীৰ পাক

অৱশেষটো পুনৰবাৰ একে অৱস্হাতে

ঘূৰি আহি থাকোঁ ৷

জীৱনকালত এইশ্বৰ্যৰ লালস কৰোঁ

অৱশ্যে, মৃত্যুৰ মুখত- পমগুৰুৰ

পদধূলি হবলৈ হাবিলাষ কৰোঁ ৷৷

এই বাটত চলি থকা এটা মাঞ্চকলা

কিয়নো জীৱন হৈছে এখন নাটক…

আমিয়ে অভিনতে, আমিয়ে ৰচক ৷৷

কিন্তু এই যুগত-

নহয় জীৱন এটি বাট

নহয় জীৱন এটা পাক ।

জীয়াই থকাৰ কাৰণ নহয় এতিয়া

মানৱ সেৱা

সংসাৰত বাস কৰাৰ একমাত্ৰ কৌশল হ’ল

মাথোন কিছু অসৎ প্ৰতিযোগিতা ।।